13 powodów, przez które nie mam Instagrama

Jest mnóstwo aplikacji, które towarzyszą nam w życiu. Jednym z wielu przykładów jest Instagram. Pamiętam do dziś, że kiedy w 2012 roku zaczął stawać się modny, byłam szczęśliwą albo nieszczęśliwa posiadaczką konta w aplikacji. Moje życie było skupione wokół polubień, obserwatorów i jedzenia rzeczy, które pięknie wyglądały. Szybko zrozumiałam, że nie tędy droga do poczucia szczęścia. Usunęłam zdjęcia i przestałam się udzielać na forum. Kamień spadł mi z serca. 

W tym poście chcę Ci opowiedzieć dlaczego nie mam Instagrama. Nie czuję się z tego powodu mniej modna bądź też gorsza. To mój świadomy wybór i zachęcam do zrozumienia. Każdy podpunkt jest opisany na podstawie moich doświadczeń i ma na celu przybliżenie Ci moich własnych odczuć. Pamiętaj, że nie oceniam kont użytkowników, ponieważ sama nie śledzę ich poczynań.

1. Nie lubię udawać

Bardzo. Jestem szczera i mówię wprost o swoich wątpliwościach, potrzebach bądź też problemach. Lubię pytać, by moje myśli się rozjaśniały. Nie lubię mocnego makijażu, wciskania się w za małe spodnie bądź też w za małe szpilki. Nie kryję się ze swoimi emocjami, ale nie lubię też pokazywać czegoś co nie jest prawdą. Jeżeli robię coś i czuję, że nie jestem sobą i nie jest to zgodne z moimi wartościami - rezygnuję z tego. Później robi się tak jakoś lżej na sercu.

2. Instagram zabiera dużo czasu

Jestem władczynią swojego czasu a nie jego niewolnicą. Sprawdzanie polubień, "lubienie innych", oglądanie zdjęć, pozyskiwanie obserwatorów zabiera za dużo mnie. W tym czasie mogę przeczytać kilka artykułów o obecnej sytuacji politycznej albo nauczyć się przygotowywać stek z łososia w sosie z zielonego pieprzu połączonego ze świeżą rukolą i apetycznie zapieczonymi ziemniakami.

3. O mojej wartości nie decydują lajki

Temat wartości w istocie nie jest łatwym tematem. Jednakże nie potrafię sprawić, by polubienie moich zdjęć podnosiło poczucie własnej wartości. Okej, to miła rzecz. Natomiast nie jest w stanie zmienić mojego zdania na swój temat, no może w minimalnym stopniu. Ale...

4. Lajki są sztuczne

Oczywiście, że tak. Czym jest taki lajk? Kliknięcie zajmujące jedną drugą sekundy. Kliknięcie, które jest zrobione, by zażartować, uśmiechnąć się, czasami powiedzieć, że coś jest okej, ale tylko okej. Co to tak naprawdę znaczy? Zapominamy do czego służą emocje. Dlaczego sama lajkowałam? Żeby zdobyć polubienia innych. Coś za coś. #l4l #like4like #follow4follow

5. Nie fotografuję otoczenia

Co z tego, że mam nową książkę. Co z tego, że zaliczyłam semestr. Co z tego, że mam nowy zegarek za 10 tysięcy złotych(nie, jeszcze nie mam). Dla mnie to może znaczyć dużo i wtedy cieszę się tym w towarzystwie swoich przyjaciół. Nie cieszę się tym w gronie moich obserwatorów, którzy nie rozumieją jak to się stało, że coś mam, coś osiągnęłam. Nie rozumieją jak dużo pracy mnie to kosztowało. Mogą ocenić, może im się to nie spodobać, mogą zazdrościć, ale nie zrozumieją.

6. Instagram nie wnosi nic w moje życie

Generalnie angażuję się w działania, które mogą wnieść w moje życie wartości. Instagram wnosił jedynie życie innych ludzi. Osobiście wolę skupić się na życiu moim i swojego otoczenia. To, w moim mniemaniu, jest zdrowsze.

7. Nie ma powodów, które byłyby za tym, żebym używała aplikacji 

Nie mam własnego biznesu, nie prowadzę własnej działalności. PR bloga planuję robić w inny sposób, niż za pomocą Insta. 

#obrałamziemniakinaśniadanie#polishziemniaki#like4like

#f4f#cute#beautiful#swaglife#loveisaroundme#fashion

8. Instagram jest formą przechwalania się

W tym momencie zachęcam Was do sprawdzenia wiersza Jana Brzechwy pt. "Samochwała". Tylko tyle.

9. Nie lubię uzależnień 

Nie jestem osobą, na którą łatwo jest wpłynąć. Pamiętam jednak jak bardzo uzależniałam swoje życie od aplikacji. Chciałam dobrze wyglądać, bo chciałam mieć ciekawe zdjęcie na Insta. Chciałam jeść piękne posiłki, ponieważ ładnie wyglądały na zdjęciu. Pewnego razu przygotowałam sobie deser - zdrowy, z płatkami owsianymi i malinami. Pięknie się prezentował na zdjęciu, ale tylko to. Wylądował w koszu na śmieci.

10. Sztuczna rywalizacja 

Jak można rywalizować ze swoimi znajomymi o lajki, followersy? Nie można. Jak można rywalizować o polubienia z Bilzerianem, Top Modelką bądź też jakaś dziewczyną, która w rzeczywistości wygląda całkiem inaczej niż na zdjęciach. Nie można. Nie można też na podstawie lajków i obserwatorów ocenić wartości swojej osoby. Można być ewentualnie bardziej lub mniej znanym. Internet może nie zapomina, ale my się szybko nudzimy. Ciężko w internecie być wiecznym. Zwierzęcy kawałek naszego umysłu chce więcej i więcej, ale czegoś innego.

11. Liczy się real world

Sama pytam swoich najbliższych o to co u nich i czasami nawet zapytam co jedli na obiad. Mam ich na tyle blisko siebie, że nie muszę włączać Instagrama, żeby zobaczyć co zjedli. Nie można opierać prawdziwej relacji na zdjęciach. Ciężko jest opierać prawdziwą relację na samym internecie. Naprawdę to nie jest do zrobienia. Internet jest częścią naszego świata, która może dać nam rozrywkę, emocje, filmiki, rozmowy, ale nie może dać nam uczuć - takich na dłuższą metę. Niektóre relacje w sieci są całkiem inne niż w rzeczywistości.

12. Nie oceniam książki po okładce

Doświadczenia i bajki nauczyły mnie tego, że nie szata zdobi człowieka. 

13. Nie czuję potrzeby mówienia o swoim życiu prywatnym w sieci

To moje życie, dlaczego mam się nim dzielić? Nie pozwolę na to, by każdy człowiek chodzący po Ziemi miał możliwość patrzenia na mój brzuch, na moje nogi, stopy, na moje jedzenie. Dlaczego każdy miałby mieć do mnie dostęp? Nie potrafiłabym stać się dostępna dla tysięcy ludzi. "Masz w sobie coś, co możesz pokazać tylko wybranym."-Jarosław (Bisz) Jaruszewski